Λόγος 28^ης Οκτωβρίου 1940-2013

Όλα όσα ακούσαμε, αγαπητοί φίλοι, μας βάζουν, νομίζω, σε προβληματισμό. Προβληματισμό για το χθες και το σήμερα. Δεν θα περιγράψουμε το σήμερα, το ζούμε όλοι. Στων χθεσινών όμως ανθρώπων τις αρετές αξίζει να σταθούμε λίγο: Στα βουνά της Πίνδου και στα μετόπισθεν του 1940 , ο ελληνικός λαός άφησε αιώνια τα ίχνη της φιλοπατρίας του, της αγωνιστικότητας του, του έως εσχάτων πνεύματος αντιστάσεώς του στο κακό, της αυτοθυσίας, της ασκητικής αντοχής του, της πίστης, της ελπίδας και της αγάπης του, της φιλοθείας του εν τέλει. Σε αυτά στηρίχθηκε και νίκησε κι όχι στα σχήματα του κόσμου τούτου, τα ερχόμενα και παρερχόμενα. Αυτές οι ίδιες αρετές είναι τα ζητούμενα και σήμερα. Αυτές οι αρετές, εάν βιωθούν από τα παιδιά μας , εφόσον πρώτοι εμείς τις ζηλώσουμε και τις αντικρύσουν σαρκωμένες στα πρόσωπά μας ,όπως και στα τίμια πρόσωπα των αγωνιστών του ’40, ας μην φοβόμαστε: το παιχνίδι θα κερδηθεί και πάλι.

Είμαστε όμως έτοιμοι; ;Eτοιμοι να παραδεχθούμε πως, για να κερδηθούν αυτά, χρειάζεται υπέρ- επειγόντως η αναβάπτισή μας στην απαράμιλλη ιστορία μας, την υπέροχη γλώσσα μας, την ζεστή παράδοσή μας, την πίστη του γένους των Ελλήνων ;Είμαστε έτοιμοι να αντικρύσουμε την καταστροφή που έχει συντελεστεί επί μακρόν σε ό, τι συγκροτεί την αυτοσυνειδησία του Έλληνα- με τις γνωστές συνέπειες στην τραγική  αδυναμία συγκρότησης ευρέων συλλογικοτήτων σήμερα- και να πάψουμε να σιωπούμε; Eίμαστε έτοιμοι π.χ ως γονείς και εκπαιδευτικοί να απαιτήσουμε όλοι μαζί  σχολικά βιβλία που δεν θα συρρικνώνουν την γλώσσα μας,  δεν θα κάνουν ακριβοθώρητους ή αντιπαιδαγωγικά ανθολογημένους τους μεγάλους λογοτέχνες, βάζοντας στην θέση τους «επικοινωνιακά» και «σύγχρονα» «προσπέκτους» πιτσαρίας και « συνταγές καλλωπισμού εταίρας», που δεν θα ειρωνεύονται τις εθνικές εορτές, που θα σέβονται την ελληνική ιστορία;  Eίμαστε έτοιμοι να εγκαταλείψουμε την αμηχανία μας, την προιούσα σύγχυση και αμφιβολία που τόσο έντονα καλλιεργείται  και, αφού μελετήσουμε σοβαρά,  να συνειδητοποιήσουμε πρώτα οι ίδιοι πως δεν είμαστε κάποιοι Ελληνόφωνοι που κατά σύμπτωση κατοικούμε στα ίδια αυτά εδάφη, άνθρωποι χωρίς αξίωση στοιχειώδους αξιοπρέπειας συλλογικής ταυτότητας, που μεταξύ άλλων « χαλαρώνουν» με  τις τηλεοπτικές  εικονογραφημένες περιπέτειες  ενός από τους απηνέστερους διώκτες του Ελληνισμού  και εμπνευστού του τρομερού παιδομαζώματος; Μα όχι,  δεν ήταν παιδομάζωμα, «επρόκειτο για έναν πρωτότυπο τόπο στρατολόγησης» και εξάλλου όλα αυτά αφορούν τους… εμπαθείς πάλαι ποτέ Έλληνες  και όχι..εμάς τους ανθρώπους του… ανοιχτού μυαλού…

Ευτυχώς που οι άνθρωποί μας του’ 40 δεν είχαν  την αυτή νοοτροπία ή μάλλον δεν είχαν  βιώσει το αυτό  συγχυτικό πνεύμα. Δεν ανέλυσαν το φαινόμενο του φασισμού ,δεν έλαβαν μέρος σε στρογγυλές περισπούδαστες τράπεζες, αλλά ήξεραν να τον αναγνωρίσουν και τον πολεμήσουν. Ήξεραν από την ταπεινή εκκλησία του χωριού τους ότι «ἡμέρα Κυρίου ἐπὶ πάντα ὑβριστὴν καὶ ὑπερήφανον καὶ ἡμέρα πτώσεως ἐπὶ πάντα ὑψηλὸν καὶ μετέωρον·». Ήξεραν δηλαδή πως η κεντρική αμαρτία του φασισμού είναι ακριβώς αυτή: η αντίθεη υπερηφάνειά του και η συνακόλουθη ποδοπάτηση του νόμου της αγάπης. Και  ακριβώς αυτά είναι που θα φέρουν νομοτελειακά  την πτώση του.

Στο διά ταύτα λοιπόν. Και το διά ταύτα δεν είναι άλλο από τα παιδιά μας:

Παιδιά, να φέρετε ως πολύτιμη παρακαταθήκη, ως κόσμημα την ελληνική σας καταγωγή και ως λαμπρά προυπόθεση κάθε αληθινού διαλόγου με τον σύγχρονο κόσμο. Είστε κληρονόμοι ηρώων και αγίων ανθρώπων, που ετίμησαν όσον ολίγοι το κατ’ εικόνα, που ήσαν πλήρεις αγάπης και θείας δυνάμεως. Εμάς αφήστε μας, αλλά κρατήστε ως κόρην οφθαλμού την ελληνική ιστορία, την ελληνική γλώσσα, τον ελληνικό πολιτισμό, την πίστη, την παράδοση. Να ξέρετε ότι δεν πρόκειται για συντηρητισμό ή για περιχαράκωση, αλλά για την προυπόθεση κάθε ελευθερίας και πολυφωνίας, για αλήθεια και δημιουργία. Αν δεν τα βρίσκετε στο σχολείο, ζητείστε τα, ξετρυπώστε τα μόνοι σας. Γνωρίστε και εμπνευσθείτε από τα νέφη των ευγενών ηρώων της πατρίδας και των  μεγάλων αγωνιστών  της πίστεως, που τόσο έχουν συκοφαντηθεί και παραμεριστεί. Αυτοί, ως πρόσωπα και όχι ως απρόσωπες έννοιες, θα σας δώσουν την αχειροποίητη εκείνη δύναμη να σταθείτε όρθιοι σ’ έναν κόσμο κλυδωνιζόμενο και να ανατρέψετε όλα, μα όλα  τα δεδομένα. Μην αφήσετε την σύγχρονη βιομηχανία της απελπισίας να σας καταβάλει με τον δήθεν ρεαλισμό της και τις προδιαγεγραμμένες «λύσεις» της, αλλά αντιτάξατε σ’ αυτά την αγία τρέλα, την ανατρεπτική πίστη, την υπομονή, την αλληλεγγύη, την δημιουργικότητα, την εργατικότητα, την ελπίδα των παππούδων σας, την άσβεστη ελπίδα εν μέσω δεινής σκλαβιάς. Την άλλη, εν τέλει, λογική. Είναι αυτή την στιγμή η μεγαλύτερη επανάσταση και αντίσταση που μπορεί και πρέπει να γίνει στον τόπο μας. Και θα γίνει από εσάς, τους νέους ανθρώπους.

Αφιερώνω, τέλος αυτά τα λίγα ή πολλά λόγια μαζί μ’ ένα συγνώμη που σας εκούρασα ξανά, στους προσφιλείς μας ανθρώπους, τους γνήσιους ανθρώπους της 28^ης Οκτωβρίου 1940 που έφυγαν για την αιώνια πατρίδα. Είθε η μνήμη τους να είναι αιωνία και το παράδειγμα της ζωής τους προ των οφθαλμών και μέσα στις καρδιές μας.

                               

                                       Σας ευχαριστώ πολύ